شب جـمـعه حـرمت بوی مُحـرّم دارد            بانـویی کـنـج حـرم مجـلس ماتـم دارد

شب جـمـعه شده و باز دلم رفـت حرم            دل آشـفـتۀ من، صحـن تو را کم دارد

مادرت روضه گرفـته است برایت آقا            زیر لب زمـزمۀ « وای حسـینم» دارد

بیرق روضه عیان است ز روی گنبد            مجلس روضه همانجاست که پرچم دارد

گـریۀ مادرتان عـرش خـدا را لـرزاند            روضـۀ « آه بُــنَـیَّ » چـقـدر غــم دارد

حجره‌های حرمت پُر شده از ذکر حسین            هر که آید به حـرم نـام تو را دم دارد

در هوای لب خشکت به لب آب فرات            چـشم هر زائرتان چـشمۀ زمـزم دارد

عطر سیب حرمت از سر شب تا به سحر            بُرده غم از دل هرکس که به دل غم دارد

فطرس امشب چقدر بر تو سلام آورده            فطرس انگار خبر از همه عالـم دارد